Długotrwałe stosowanie melatoniny może zwiększać ryzyko niewydolności serca i zgonu

Długotrwałe przyjmowanie suplementów melatoniny, często stosowanych w celu poprawy snu i leczenia bezsenności, może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju niewydolności serca, hospitalizacji z jej powodu oraz zgonu z dowolnej przyczyny – wynika z badania, które zostanie zaprezentowane podczas konferencji American Heart Association’s Scientific Sessions 2025 w Nowym Orleanie.

Melatonina jest hormonem naturalnie wytwarzanym przez szyszynkę, regulującym rytm dobowy organizmu. Jej poziom wzrasta po zmroku i spada w świetle dziennym. Syntetyczne preparaty melatoniny, chemicznie identyczne z hormonem naturalnym, są szeroko dostępne bez recepty w wielu krajach, w tym w USA, i często stosowane w terapii bezsenności czy jet lagu. W Stanach Zjednoczonych suplementy te nie podlegają ścisłej regulacji, dlatego ich dawka i czystość mogą się znacznie różnić między producentami.

Badanie objęło osoby z przewlekłą bezsennością, które stosowały melatoninę przez co najmniej rok (tzw. „grupa melatoninowa”). Dla porównania analizowano grupę osób, u których w dokumentacji medycznej nie odnotowano stosowania melatoniny („grupa niemelatoninowa”).

„Suplementy melatoniny mogą nie być tak nieszkodliwe, jak powszechnie się uważa. Jeśli nasze wyniki się potwierdzą, konieczne będzie przemyślenie sposobu, w jaki lekarze doradzają pacjentom w kwestii środków wspomagających sen” – powiedział dr Ekenedilichukwu Nnadi, główny autor badania i rezydent chorób wewnętrznych w SUNY Downstate/Kings County Primary Care w Nowym Jorku.

Zgodnie z danymi American Heart Association z 2025 roku, niewydolność serca dotyczy 6,7 mln dorosłych w USA i polega na upośledzeniu zdolności serca do dostarczania odpowiedniej ilości utlenionej krwi do narządów.

Wyniki główne

W analizie obejmującej ponad 130 tysięcy dorosłych z przewlekłą bezsennością:

• osoby stosujące melatoninę przez co najmniej 12 miesięcy miały o 90% wyższe ryzyko rozwoju niewydolności serca w ciągu 5 lat w porównaniu z osobami niestosującymi (4,6% vs. 2,7%);
• przy analizie ograniczonej do pacjentów z co najmniej dwiema receptami na melatoninę wystawionymi w odstępie ≥90 dni, ryzyko było o 82% wyższe.

Analiza wtórna wykazała, że:

• osoby przyjmujące melatoninę były 3,5 raza bardziej narażone na hospitalizację z powodu niewydolności serca (19,0% vs. 6,6%);
• ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny było prawie dwukrotnie wyższe (7,8% vs. 4,3%) w okresie pięciu lat.

„Melatonina jest powszechnie postrzegana jako bezpieczna i naturalna, dlatego tak zaskakujące są te wyniki – szczególnie że utrzymują się one po uwzględnieniu innych czynników ryzyka” – podkreśla dr Nnadi.

Prof. Marie-Pierre St-Onge z Columbia University Irving Medical Center, która nie brała udziału w badaniu, zwróciła uwagę, że melatonina w USA nie jest zatwierdzona do leczenia bezsenności, a jej przewlekłe stosowanie bez nadzoru medycznego może być niebezpieczne.

Ograniczenia badania

Autorzy zaznaczyli, że dane pochodzą z międzynarodowej bazy TriNetX, obejmującej kraje o różnych zasadach dostępu do melatoniny (np. Wielka Brytania – tylko na receptę, USA – suplement diety). Ponadto osoby stosujące melatoninę bez recepty mogły zostać błędnie zaliczone do grupy „niemelatoninowej”. Brakowało również danych o nasileniu bezsenności, depresji i innych zaburzeniach psychicznych, które mogły wpływać na wyniki.

„Związek, który odkryliśmy, nie dowodzi przyczynowości. Potrzebne są dalsze badania, aby ocenić bezpieczeństwo melatoniny z punktu widzenia układu sercowo-naczyniowego” – podsumowuje dr Nnadi.

Dane badania

• liczba uczestników: 130 828 dorosłych (średni wiek 55,7 lat; 61,4% kobiet),
• źródło danych: TriNetX Global Research Network,
• 65 414 osób stosowało melatoninę co najmniej przez rok,
• grupa kontrolna dobrana według 40 zmiennych, w tym wieku, płci, BMI, chorób serca, układu nerwowego i przyjmowanych leków,
• okres obserwacji: 5 lat.

Badanie podkreśla potrzebę ostrożności w długotrwałym stosowaniu melatoniny, szczególnie u pacjentów z istniejącymi chorobami układu krążenia lub zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Źródło: American Heart Association Scientific Sessions 2025