Ekspozycja na wiele ekstremalnych zjawisk klimatycznych w czasie ciąży może kumulować się i wpływać na rozwój mózgu dziecka

Katastrofy klimatyczne mogą pozostawiać niewidzialne ślady na rozwijającym się mózgu dziecka jeszcze przed jego narodzinami – wynika z przełomowych badań przeprowadzonych przez Graduate Center Uniwersytetu Miasta Nowy Jork (CUNY) i Queens College. Naukowcy odkryli, że dzieci, których matki były w ciąży w czasie huraganu Sandy, wykazują charakterystyczne różnice w budowie mózgu, mogące wpływać na rozwój emocjonalny przez długie lata.

Opublikowane w czasopiśmie PLOS One badanie ujawnia, że prenatalna ekspozycja na ekstremalne zjawiska pogodowe, szczególnie w połączeniu z falami upałów, może przeprogramować kluczowe ośrodki regulacji emocji w rozwijającym się mózgu.

„Obserwujemy, jak zmiany klimatyczne mogą przekształcać mózgi kolejnych pokoleń jeszcze przed ich pierwszym oddechem” – komentuje główny autor badania Donato DeIngeniis, doktorant psychologii w CUNY Graduate Center. „Mózgi tych dzieci noszą niewidzialne blizny po katastrofach klimatycznych, których same nie doświadczyły.”

Klimat a rozwój mózgu płodu
Zespół badawczy przeanalizował dane z obrazowania mózgu grupy ośmioletnich dzieci, których matki były w ciąży w czasie huraganu Sandy, który w 2012 roku spustoszył Nowy Jork i inne rejony wybrzeża. Badania obrazowe wykazały, że dzieci narażone w okresie prenatalnym na działanie huraganu miały znacznie większe struktury jąder podstawy mózgu – obszarów głęboko położonych, odpowiedzialnych m.in. za regulację emocji.

„Połączenie stresu związanego z huraganem i ekstremalnych upałów stworzyło neurologiczną burzę w rozwijających się mózgach” – wyjaśnia profesor Yoko Nomura, główna badaczka projektu Stress in Pregnancy (SIP) i profesor psychologii w CUNY Graduate Center oraz Queens College. „Zauważyliśmy, że sama ekspozycja na upał nie wpływała istotnie na objętość mózgu, ale jej połączenie ze stresem wynikającym z przeżycia dużej katastrofy klimatycznej w ciąży miało dramatyczny efekt.”

W badaniu wykonano rezonans magnetyczny u 34 dzieci, porównując mózgi tych, których matki były narażone na huragan i/lub ekstremalne temperatury (przynajmniej jeden dzień powyżej 35°C w czasie ciąży), z dziećmi nieeksponowanymi na takie warunki. Wyniki te mogą mieć istotne znaczenie dla dzieci wychowujących się w rejonach coraz częściej dotykanych przez zmiany klimatyczne.

Długofalowe konsekwencje
„Wraz z nasilaniem się ekstremalnych zjawisk pogodowych musimy uwzględniać ich niewidoczne skutki dla przyszłych pokoleń” – podkreśla DeIngeniis. „Nasze odkrycia sugerują konieczność opracowania ukierunkowanych interwencji wspierających kobiety ciężarne w czasie katastrof klimatycznych oraz budowania odporności klimatycznej w społecznościach szczególnie zagrożonych.”

Dr Duke Shereen, dyrektor pracowni rezonansu magnetycznego w Advanced Science Research Center przy CUNY Graduate Center i współautor publikacji, zwraca uwagę na dalekosiężne konsekwencje: „Dzięki nowoczesnym technikom obrazowania możemy zobaczyć, jak stresory środowiskowe oddziałują na organizm matki i zmieniają architekturę rozwijającego się mózgu. Nasze wyniki dostarczają przekonujących dowodów, że kryzys klimatyczny nie jest jedynie zagrożeniem środowiskowym, ale również potencjalnym zagrożeniem neurologicznym dla przyszłych pokoleń.”

Źródło: PLOS One, Advanced Science Research Center, GC/CUNY

DOI: 10.1371/journal.pone.0324150