
Glikokortykosteroidy a rak trzustki: Nowa nadzieja na skuteczniejsze leczenie
Badacze analizujący mechanizmy molekularne komórek raka trzustki po raz pierwszy wykazali, że ich molekularną tożsamość można farmakologicznie modyfikować. Odkrycie to, dokonane przy użyciu glikokortykosteroidów – leków już stosowanych w terapii tego nowotworu – może pomóc w poprawie skuteczności chemioterapii i dostosowaniu leczenia do indywidualnych cech pacjenta. Wyniki badań, przeprowadzonych przez Robert Bosch Centrum für Tumorerkrankungen w Bosch Health Campus we współpracy z Mayo Clinic w Rochester (USA) oraz Uniwersytetem Medycznym w Getyndze, zostały opublikowane w czasopiśmie „Gut”.
Rak trzustki: Nowe nadzieje dzięki przełomowemu odkryciu
Każdego roku w Niemczech na raka trzustki zapada około 21 000 osób, a większość z nich umiera w ciągu roku od postawienia diagnozy. Jednym z głównych problemów w leczeniu tej choroby jest jej późne wykrywanie oraz niezwykła zdolność komórek nowotworowych do adaptacji do terapii.
Punktem wyjścia dla najnowszych badań było odkrycie, że komórki raka trzustki można podzielić na dwa podtypy molekularne: klasyczny, który lepiej reaguje na chemioterapię, oraz bazalny, który jest bardziej agresywny i wiąże się z gorszym rokowaniem. Po raz pierwszy udało się wykazać, że molekularna tożsamość tych komórek może być farmakologicznie zmieniana za pomocą glikokortykosteroidów, powszechnie stosowanych u pacjentów z rakiem trzustki w celu łagodzenia skutków ubocznych chemioterapii.
Rola glikokortykosteroidów w leczeniu raka trzustki
Glikokortykosteroidy, należące do grupy steroidowych hormonów, aktywują receptor glikokortykoidowy (GR), co prowadzi do supresji czynnika transkrypcyjnego GATA6. Białko to odgrywa kluczową rolę w rozwoju narządów układu pokarmowego. Dzięki temu mechanizmowi klasyczny podtyp komórek raka trzustki ulega osłabieniu, co może zmieniać reakcję nowotworu na chemioterapię.
„Nasze wyniki wskazują, że stosowane obecnie leczenie może mieć znacznie głębszy wpływ na przebieg choroby, niż dotychczas sądzono” – mówi prof. dr Steven A. Johnsen, kierownik badania oraz dyrektor naukowy Robert Bosch Centrum für Tumorerkrankungen. „Odkrycie to otwiera nowe perspektywy dla opracowania bardziej spersonalizowanych i skuteczniejszych terapii, ponieważ coraz lepiej rozumiemy molekularną charakterystykę poszczególnych nowotworów.”
Badania przeprowadzono w ścisłej współpracy z Mayo Clinic w Rochester oraz Uniwersytetem Medycznym w Getyndze. Prof. dr Elisabeth Hessmann, współautorka badania i kierowniczka Klinicznej Grupy Badawczej 5002 w Getyndze, podkreśla: „Nasze badania mają istotne znaczenie dla dalszego zrozumienia mechanizmów wpływających na progresję i oporność na terapię raka trzustki.”
Również prof. dr Patrick Michl, dyrektor Kliniki Gastroenterologii Uniwersytetu w Heidelbergu, który nie brał udziału w badaniach, ocenia wyniki jako przełomowe: „Praca ta dostarcza ważnych informacji na temat potencjalnych skutków ubocznych i wpływu glikokortykosteroidów na odpowiedź organizmu na terapię. Ich działanie systemowe jest skomplikowane i może przynosić korzyści wykraczające poza bezpośredni wpływ na komórki nowotworowe. Konieczne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć wszystkie efekty ich działania.”
Źródło: Bosch Health Campus