Klasteryna w centrum uwagi: nowa strategia leczenia choroby Alzheimera
Związek DDL-357 obniża fosfo-tau i poprawia funkcje mitochondriów
W poszukiwaniach skutecznych metod leczenia choroby Alzheimera, naukowcy z UCLA Health zidentyfikowali obiecujący kandydat na lek, który zmniejsza poziom toksycznej formy białka w mózgu i poprawia pamięć u myszy poprzez zwiększenie produkcji ochronnego białka.
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie npj Drug Discovery (wydawnictwo Nature), badacze skupili się na klasterynie (CLU) — białku kluczowym w zapobieganiu odkładaniu się blaszek amyloidowych i białek tau, które zakłócają komunikację między komórkami nerwowymi i prowadzą do zaburzeń pamięci, będących charakterystycznym objawem choroby Alzheimera.
Ponad dekadę temu wykryto, że jeden z wariantów genu kodującego klasterynę stanowi trzecie najsilniejsze genetyczne ryzyko rozwoju późno pojawiającej się postaci choroby Alzheimera. Ostatnie doniesienia sugerują, że zwiększenie ilości białka CLU może działać ochronnie przeciwko chorobie i pogorszeniu funkcji poznawczych. Zespół pod kierunkiem profesora neurologii Varghese’a Johna zidentyfikował cząsteczkę DDL-357, która zwiększała stężenie wydzielanej klasteryny (sCLU) w modelach myszy z chorobą Alzheimera. Skutkowało to zmniejszeniem poziomu toksycznego fosfo-tau oraz poprawą funkcjonowania mitochondriów — procesów ściśle związanych z rozwojem choroby. DDL-357 poprawił również pamięć myszy poddanych leczeniu, co wykazano w testach labiryntowych.
„Nasze odkrycia otwierają drogę do opracowania nowych terapii, które nie tylko celują w mechanizmy leżące u podstaw choroby Alzheimera, ale także przywracają utracone funkcje poznawcze — coś, czego obecne terapie jeszcze nie osiągnęły”, powiedział prof. John, dyrektor Laboratorium Odkryć Leków (Drug Discovery Laboratory) w Mary S. Easton Center for Alzheimer’s Disease Research and Care przy UCLA.
Chociaż kandydat na lek znajduje się jeszcze w fazie badań przedklinicznych i jest daleki od testów na ludziach, pierwsze wyniki sugerują, że mógłby on działać wspólnie z już istniejącymi terapiami choroby Alzheimera. Może być również skuteczny w leczeniu innych chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona czy stwardnienie zanikowe boczne (ALS).
DDL-357 to jeden z najnowszych związków chemicznych opracowywanych przez zespół z UCLA Health jako potencjalny lek na chorobę Alzheimera. Inna cząsteczka, DDL-920, przywracała funkcje poznawcze u myszy z modelem Alzheimera, stymulując oscylacje gamma odpowiedzialne za działanie pamięci roboczej. Z kolei badanie opublikowane w kwietniu wykazało, że cząsteczka DDL-218 zwiększała w mózgu myszy poziom sirtuiny 1 — ochronnego białka, którego niedobór występuje u osób z allelem apolipoproteiny E4 (APOE4), będącym głównym czynnikiem ryzyka późno pojawiającej się postaci choroby Alzheimera. Kandydaci na nowe leki dają nadzieję na rozwój terapii komplementarnych dla tej postępującej choroby neurodegeneracyjnej
Źródło: npj Drug Discovery, University of California – Los Angeles Health Sciences
