Nawet umiarkowana aktywność fizyczna może obniżyć ryzyko arytmii serca – wyniki badań
Dodanie zaledwie godziny aktywności fizycznej tygodniowo może zmniejszyć ryzyko rozwoju najczęstszej postaci arytmii serca o 11%, jak pokazuje nowe badanie.
Prowadzone przez naukowców z NYU Langone Health badanie skupiło się na migotaniu przedsionków, schorzeniu, w którym górne dwie jamy serca biją szybko i nieregularnie, zamiast w stałym rytmie. Nieleczone migotanie przedsionków może prowadzić do udaru, niewydolności serca i innych problemów zdrowotnych. Chociaż wcześniejsze badania wykazywały związek między ćwiczeniami a zmniejszonym ryzykiem tego typu arytmii, prawie wszystkie opierały się na często niedokładnych samoocenach aktywności uczestników, jak zauważają autorzy.
Aby uniknąć tego błędu, obecny zespół badawczy skorzystał z danych zebranych przez urządzenie do monitorowania aktywności fizycznej Fitbit, aby obiektywnie mierzyć poziom aktywności ponad 6 tysięcy kobiet i mężczyzn z całych Stanów Zjednoczonych. Wyniki pokazały, że osoby z większą ilością aktywności tygodniowej były mniej narażone na rozwój migotania przedsionków. Jak podkreślają badacze, nawet niewielkie ilości umiarkowanej lub intensywnej aktywności, od szybkiego spaceru i sprzątania, po pływanie czy jogging, były związane z niższym ryzykiem.
W szczególności uczestnicy, którzy osiągali od 2,5 do 5 godzin aktywności tygodniowo (minimalna ilość zalecana przez American Heart Association), mieli aż o 60% niższe ryzyko wystąpienia migotania przedsionków. Osoby, które ćwiczyły więcej niż 5 godzin tygodniowo, miały nieco wyższe, 65% obniżenie ryzyka.
„Nasze wyniki jasno pokazują, że nie trzeba biegać maratonów, aby pomóc zapobiegać migotaniu przedsionków i innym chorobom serca,” powiedział główny autor badania, kardiolog Sean Heffron. „Utrzymując umiarkowaną aktywność fizyczną, można z czasem osiągnąć znaczące korzyści dla zdrowia serca,” dodał Heffron, profesor nadzwyczajny w Departamencie Medycyny NYU Grossman School of Medicine oraz dyrektor ds. sprawności sercowo-naczyniowej i żywienia w NYU Langone’s Center for the Prevention of Cardiovascular Disease.
Heffron zauważa, że we wcześniejszym badaniu, w którym użyto monitorów aktywności do analizy migotania przedsionków, badacze monitorowali uczestników jedynie przez tydzień, co mogło nie odzwierciedlać ich codziennych nawyków ruchowych. Nowe badanie, które autorzy określają jako największe tego rodzaju, śledziło uczestników przez cały rok i obejmowało tylko osoby, które już posiadały takie urządzenia.
Raport z wynikami zostanie przedstawiony na dorocznym zjeździe American Heart Association 16 listopada.
W badaniu zespół naukowy analizował dane zgromadzone w ramach programu All of Us. Inicjatywa National Institutes of Health została stworzona, aby objąć Amerykanów, którzy historycznie byli niedostatecznie reprezentowani w badaniach medycznych, w tym mniejszości rasowe, kobiety i osoby mieszkające na obszarach wiejskich. W ramach programu setki tysięcy uczestników wypełniały ankiety, oddawały próbki krwi i miały mierzone parametry fizyczne, a ich zdrowie było monitorowane w czasie.
Z tej grupy autorzy obecnego badania oceniali aktywność fizyczną w podgrupie (6 086 osób), które używały urządzeń Fitbit i zgodziły się na powiązanie swoich danych Fitbit oraz elektronicznych kart zdrowia z danymi z programu All of Us. Zespół monitorował aktywność uczestników przez rok, aby ustalić punkt odniesienia, a następnie obserwował ich przez kolejne pięć lat, aby zidentyfikować przypadki zdiagnozowanego migotania przedsionków. Naukowcy uwzględnili również czynniki ryzyka, takie jak wiek, płeć i historię nadciśnienia tętniczego.
„Wyniki te podkreślają wartość urządzeń takich jak Fitbit w badaniach medycznych,” powiedział główny autor badania, Souptik Barua, PhD, profesor nadzwyczajny w Departamencie Medycyny NYU Grossman School of Medicine. „Dzięki temu, że zapewniają obiektywną metodę pomiaru aktywności fizycznej przez długi okres, urządzenia te mogą dostarczyć cennych informacji o wpływie różnych wzorców aktywności na zdrowie.”
Zespół planuje teraz badać, czy pora dnia, o której wykonywana jest aktywność fizyczna, ma wpływ na zdrowie serca.
Barua zaznacza, że wielu posiadaczy Fitbit biorących udział w badaniu to kobiety białe z wyższym wykształceniem, co stanowi mniej zróżnicowaną grupę niż ogólna populacja programu All of Us. Program planuje teraz dostarczać darmowe urządzenia uczestnikom z niedostatecznie reprezentowanych społeczności do kolejnych badań.
Barua ostrzega również, że badanie nie zostało zaprojektowane do jednoznacznego wskazania, że samo ćwiczenie fizyczne bezpośrednio obniżyło ryzyko migotania przedsionków, ani do określenia, jakie inne czynniki, jak status ekonomiczny lub wykształcenie, mogą mieć wpływ na obniżenie ryzyka. Niemniej, związek między „dawkami” ćwiczeń a rozwojem choroby u uczestników był silny.
Badanie było finansowane przez NYU Langone Health.
W badaniu, oprócz Heffrona i Baruy, udział wzięli także inni naukowcy z NYU Langone: Dhairya Upadhyay, MS; Aditya Surapaneni, PhD; Morgan Grams, MD, PhD oraz Lior Jankelson, MD, PhD.
Źródło: NYU Langone Health / NYU Grossman School of Medicine, fot. ZETHA_WORK Adobe