Analiza wymazów z policzka pobranych od kobiet w ciąży ujawniła potencjalny epigenetyczny biomarker dla stanu przedrzucawkowego, potencjalnie zagrażającego życiu schorzenia, które często prowadzi do przedwczesnych porodów.
Stan przedrzucawkowy, inaczej preeklampsja, dawniej nazywany zatruciem ciążowym, to schorzenie występujące wyłącznie w czasie ciąży.
Chociaż konieczne są badania kliniczne w celu potwierdzenia wyników, badanie opublikowane w czasopiśmie Environmental Epigenetics daje nadzieję na opracowanie prostego testu umożliwiającego wcześniejsze wykrycie stanu przedrzucawkowego w ciąży. Obecnie stan ten zazwyczaj rozpoznaje się na podstawie objawów, takich jak nieprawidłowo wysokie ciśnienie krwi, które pojawiają się dopiero w drugim trymestrze ciąży. Niekiedy schorzenie to może pozostawać niewykryte, dopóki nie stanie się nagłym zagrożeniem zdrowotnym.
„Jeśli będziemy mieli biomarker pozwalający określić podatność na stan przedrzucawkowy, możliwe stanie się wdrożenie pewnych praktyk klinicznych w pierwszym i na początku drugiego trymestru, które mogą opóźnić przedwczesny poród” – powiedział współautor badania Michael Skinner, biolog z Washington State University.
W ramach badania współautor dr Paul Winchester, dyrektor oddziału intensywnej terapii noworodków w St. Franciscan Hospital w Indianapolis, zebrał komórki z wymazów z policzka od 49 kobiet po porodzie. W tej grupie 13 kobiet miało stan przedrzucawkowy i urodziło przedwcześnie. Pozostałe kobiety nie miały stanu przedrzucawkowego, choć 23 z nich doświadczyło przedwczesnego porodu, a grupa kontrolna 13 kobiet urodziła o czasie.
Zespół Skinnera analizował komórki pod kątem modyfikacji epigenetycznych, które są czynnikami molekularnymi i procesami niezależnymi od sekwencji DNA, ale wpływają na sposób działania genów.
Badacze odkryli, że u matek z rozpoznanym stanem przedrzucawkowym występowały 389 modyfikacji epigenetycznych w obszarach znanych jako regiony metylacji DNA. Modyfikacje te nie występowały u matek bez stanu przedrzucawkowego. Co więcej, zestaw tych modyfikacji wykazywał jedynie 15% nakładania się z modyfikacjami epigenetycznymi u innych matek, które doświadczyły przedwczesnego porodu, ale nie miały stanu przedrzucawkowego, co wskazuje, że są to modyfikacje specyficznie związane z tym schorzeniem.
Dzieci urodzone przedwcześnie, co definiuje się jako mniej niż 37 tygodni ciąży, często mają długoterminowe problemy zdrowotne, które utrzymują się w dorosłości, w tym niepełnosprawności intelektualne i rozwojowe. Szacuje się, że stan przedrzucawkowy jest przyczyną około 8-10% przedwczesnych porodów, jednak są to często jedne z najwcześniejszych porodów, z poważniejszymi problemami zdrowotnymi.
Wcześniej zespół Skinnera zidentyfikował potencjalny biomarker ryzyka przedwczesnego porodu. Badacze mają nadzieję przeprowadzić badania kliniczne, które potwierdzą wyniki zarówno tego badania, jak i wcześniejszych, co w efekcie mogłoby doprowadzić do opracowania testu na podstawie wymazu z policzka, umożliwiającego wcześniejsze wykrycie ryzyka i wdrożenie leczenia zapobiegawczego.
„Porody przedwczesne, które obecnie stanowią ponad 10% wszystkich ciąż, w znacznym stopniu przyczyniają się do późniejszych problemów zdrowotnych u tych osób” – powiedział Skinner. „Jest to nie tylko problem dla jednostek, ale potencjalnie ogólnospołeczny problem zdrowotny, a takie kroki mogą znacząco wpłynąć na zmniejszenie obciążenia chorobowego w naszej populacji.”
Badanie otrzymało wsparcie od Libra Foundation i John Templeton Foundation. Dodatkowymi współautorami są Eric Nilsson i Daniel Beck z WSU oraz Cathy Proctor ze St. Franciscan Hospital.
