Badania prowadzone na zwierzętach i ludziach sugerowały, że niskie stężenia tauryny mogą być czynnikiem napędzającym proces starzenia, co doprowadziło do dyskusji na temat tego, czy tauryna może pełnić rolę biomarkera starzenia. Jednak najnowsze, kompleksowe badanie podłużne z udziałem ludzi, małp i myszy wykazało, że poziom tauryny we krwi nie spada systematycznie wraz z wiekiem, a jej stężenie zależy bardziej od indywidualnych cech każdego organizmu niż od wieku. Autorzy badania – Maria Fernandez i współpracownicy – podsumowują, że „skuteczność suplementacji tauryną w opóźnianiu starzenia lub leczeniu chorób związanych ze starzeniem może zależeć od kontekstu”.
Tauryna, jeden z najobficiej występujących aminokwasów w organizmach zwierzęcych, odgrywa wiele istotnych ról biologicznych i może przynosić korzyści zdrowotne. Niedawne badania, w tym artykuł opublikowany w czasopiśmie Science w czerwcu 2023 roku, sugerowały, że stężenie tauryny we krwi spada wraz z wiekiem u różnych organizmów, a jej suplementacja może spowolnić ten proces i wspierać zdrowe starzenie się. Takie wyniki wzbudziły zainteresowanie możliwością wykorzystania poziomu tauryny jako wskaźnika starzenia się organizmu, mierzonego w próbce krwi.
Aby jednak dany związek chemiczny mógł zostać uznany za biomarker starzenia, jego poziom musi zmieniać się w przewidywalny sposób wraz z wiekiem – i to w różnych populacjach oraz na przestrzeni czasu, co powinno być udokumentowane w danych podłużnych. Jak zauważają Fernandez i współautorzy, wcześniejsze badania – najczęściej o charakterze przekrojowym – dostarczały sprzecznych danych na temat zmian stężenia tauryny wraz z wiekiem.
W swoim nowym badaniu autorzy przeprowadzili pogłębione analizy zarówno przekrojowe, jak i podłużne, oceniając poziom tauryny u trzech dużych grup ludzi, a także u makaków i myszy w różnym wieku. Stwierdzili, że stężenie tauryny w osoczu pozostaje stabilne lub nawet wzrasta u zdrowych osób starszych. Różnice w poziomie tego aminokwasu były w większym stopniu związane z czynnikami indywidualnymi – takimi jak dieta, płeć i gatunek – niż z wiekiem.
Co więcej, powiązania między tauryną a wskaźnikami zdrowia funkcjonalnego, takimi jak siła mięśniowa czy masa ciała, również były zależne od kontekstu i gatunku. Wyniki badania nie potwierdziły jednoznacznie istnienia związku przyczynowego między spadkiem poziomu tauryny a procesem starzenia się. Na podstawie zebranych danych autorzy doszli do wniosku, że tauryna nie spełnia kryteriów wiarygodnego biomarkera starzenia się, a jej potencjał jako środka przeciwdziałającego starzeniu jest raczej kontekstowy niż uniwersalny.
Źródło: Science
