To obecność w drogach moczowych nierozpuszczalnych złogów (kamieni), które powstają w wyniku wytrącania się różnych substancji chemicznych zawartych w moczu (gdy ich stężenie jest zbyt wysokie). Jakie to substancje? Najczęściej (40 proc. przypadków) występuje kamica spowodowana przez szczawian wapnia. Inne substancje kamicorodne to np.: apatyty (czyli różnego rodzaju fosforany wapnia), fosforan magnezowo-amonowy i kwas moczowy.
Do powstawania złogów w układzie moczowym mogą przyczyniać się także inne czynniki ryzyka, takie jak np.:
- zastój moczu i zakażenia układu moczowego
- przyjmowanie niektórych leków i suplementów diety (np. sulfonamidów, preparatów z witaminą D).
- niektóre choroby przewlekłe: nowotwory, dna moczanowa, osteoporoza, choroba Leśniowskiego – Crohna.
Na szczęście wiedza medyczna podsuwa też praktyczne sposoby na to, jak można zmniejszyć ryzyko wystąpienia tej przykrej, groźnej i bolesnej choroby, jak również jej zaostrzeń.
Po pierwsze, trzeba dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, czyli dużo pić (najlepiej wodę niskozmineralizowaną), ponieważ zbyt mała objętość przyjmowanych płynów stanowi istotny czynnik ryzyka kamicy nerkowej.
Po drugie, trzeba się regularnie ruszać, bo zbyt długie unieruchomienie zwiększa ryzyko wystąpienia tej choroby.
Po trzecie, należy dbać o zdrowe, zbilansowane żywienie. Należy szczególnie unikać następujących diet:
- bogatobiałkowej,
- bogatosodowej,
- bogatowapniowej,
- bogatoszczawianowej
- bogatopurynowej.
Po czwarte, należy unikać przebywania w klimacie tropikalnym oraz pracy w suchym i gorącym środowisku.
Źródło: „Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych”, wyd. Medycyna Praktyczna, 2013 / Zdrowie PAP
