Choroba Leśniowskiego i Crohna
Przewlekła choroba zapalna końcowego odcinka jelita cienkiego lub początkowego odcinka jelita grubego. Charakterystyczne objawy to:
- ból brzucha,
- biegunki, utrata wagi,
- zmęczenie.
Dokładna przyczyna choroby nie jest znana, ale może na nią wpływać połączenie kilku czynników: uwarunkowania genetyczne, palenie papierosów, problem z układem odpornościowym powodujący atak zdrowych bakterii w jelitach czy zakażenie spowodowane nieprawidłową pracą układu odpornościowego.
Nie da się jej na razie wyleczyć, ale istotne znaczenie ma łagodzenie objawów oraz powstrzymanie procesu zapalnego.
W tym celu pacjent powinien być pod stałą opieką lekarza specjalisty i stosować bezwzględnie jego zalecenia.
Szczególne zalecenia dietetyczne
Dieta w chorobie Leśniowskiego i Crohna ma podstawowe znaczenie, a czasami jest jedyną możliwością uzyskania remisji. Dieta ma na celu m.in. wyeliminowanie ryzyka wyniszczenia organizmu i łagodzenie stanu zapalnego w jelitach. Chory powinien bezwzględnie zrezygnować z żywności wysoko przetworzonej, ograniczać błonnik, jeść często i małe porcje potraw lekko strawnych, najlepiej gotowanych. Szczegółowe zalecenia dietetyczne trzeba jednak indywidualnie omówić z lekarzem.
Co szczególnie pomaga?
- Należy bezwzględnie rzucić palenie i nie przebywać w otoczeniu dymu papierosowego;
- Choroba często zaostrza się wskutek stresu, dlatego warto opracować strategię radzenia sobie w sytuacjach stresowych;
- Chory nie powinien przyjmować bez konsultacji z lekarzem prowadzącym niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Źródła: „Collins. Słownik encyklopedyczny MEDYCYNA”, wyd. RTW; nhs.uk / Zdrowie PAP
Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych, wyd. Medycyna Praktyczna 2013